අද මම අරන් ආවේ වැදි ජනතාවගේ කිරිකොරහ නර්තනය ගැන.

ලක්දිව ආදිවාසීන්ගෙන පැවත එන වැදි ජනතාව උගතුන් විසින් පෙන්වාදෙන්නේ විජයාගමනයට පෙර පැවති ඉපැරණි ගෝත්‍රවලින් බිහි වූවන් ලෙසයි. මොවුන්ගේ ඇදහිලි රටාව මළ නෑදෑ වන්දනාවකි. වැදි ජනතාව විශේෂයෙන් නෑ යකුන් ඇදහීම, විවිධ වෙනත් යක්කු හා දෙවිවරුන් ඇදහීම හා බෞද්ධ පුදපූජාවන් සිදු කරයි. මොවුන් බොහෝවිට යාදිනි හා කිරිකොරහ වැනි අභිචාරයන් ඔවුන්ගේ සශ්‍රීකත්වය හා සිය වගාවන්ට ආශිර්වාදය ලබා ගැනීමේ අරමුණෙන් සිදු කරයි. කිරිකොරහ නර්තනය සැලකෙන්නේ දඹාන වැදි පරපුරේ අවසන් යාගය ලෙසයි. මෙම නර්තනයේ යෙදීමෙන් මොවුන් කන්දේ යකා, බිළිදි යකා හා නෑ යකුන් අදහනු ලබයි. වරක් කිරිකොරහ නැටීම මහියංගණයේ බද වැදි ජනතාවගේ සිරිතයි. මෙහිදී මොවුන් බෙර ගසමින් හා කවි කියමින් ද නර්තනයේ යෙදෙයි.

කිරිකොරහ සදහා කෝටු කිහිපයක් යොදාගෙන මැස්සක් සකසනු ලබන අතර එක තට්ටුවක බුලත් ද, තව තට්ටුවක අල වර්ග හා මී පැණිවලින් සකසනු ලබන තට්ටුවක් ද තබයි. යහන සාදනු ලබන්නේ සිටවනු ලබන ඊතල ටික ඉදිරියෙනි. වර්තමානයේ දී කිරිකොරහ සදහා මැටි කොරහක් භාවිතා කළ ද පැරැන්නන් භාවිතා කරනු ලැබුවේ පොල් කටුවකි. කිරිකොරහ සදහා යොදාගනු ලබන ආම්පන්න ලෙස දුන්න, ඊතලය, රන් කඩුව,කොඩිය (විලක් කොඩිය), රුවල, සුවද දුම්, පන්දම්, කොරහ හා පොල් කිරි දැක්විය හැකිය. මෙම ආම්පන්න අසුරන ලද කිරිකොරහ පූජාව රෑ බෝ වී හෝරා කිහිපයකින් ආරම්භ වේ. රැහේ නෑයෙකුගේ නායකයාට අත්වැල් දෙමින් ආදිවාසීන්ගේ සාම්ප්‍රදායික නැටුමක් ලෙස කිරිකොරහ වට කරමින් රැය පහන් වන තුරු රංගනයේ යෙදෙයි. මෙම රංගනයේ ප්‍රධානියා වරෙක ඌරෙකුගේ ද වරෙක වළහකුගේ මෙන් අදියර කිහිපයක දී ම විවිධ වෙස් ගනියි. මෙම වැදි ජනයා තවමත් කිරිකොරහට ගරු කරයි. අවසානයේ දී පූජාවට ගත් කිරිකොරහේ කිරි සතුන්ටවත් නොගැටෙන ස්ථානයක වල දමනු ලබයි. ලොකයේ මහා වසංගතයක්ව පැවතුන කොරෝනා වසංගතයෙන් ශ්‍රී ලංකාව හා ලෝකය මිදීම අරමුණු කොටගෙන වැදි ජනයා විසින් උණු කිරිකොරහ යනුවෙන් ශාන්ති කර්මයක් ද පවත්වා ඇත.

තවත් මේ වගේම එකකින් ළගදිම එන්නම්......